Effecten op sociaal emotionele ontwikkeling
Kinderen met speciale hulpvragen doen het sociaal-emotioneel en cognitief beter in een inclusieve setting dan in een gesegregeerde setting. (Baker, Wang & Walberg, 1994)
Vriendschap wordt gestimuleerd bij langdurig verblijf in het regulier onderwijs. (Schnor, 1997)
In een vergelijkingsstudie van twee jaar onder leerlingen met speciale hulpvragen is gebleken dat zij beter zijn gaan communiceren en dat hun sociale vaardigheden zoals: initiatief nemen, keuzes maken en contacten onderhouden, verbeterd zijn. Deze studie is ook gedaan in een gesegregeerde setting. De leerlingen vertoonden daar zelfs regressie. (Cole & Meyer,1991)
Effecten van reguliere plaatsing op de meeste sociale aspecten (aantal interacties; adequate sociale strategieën leren; sociale rijpheid; leeftijdsadequaat gedrag; sociaal netwerk; gedragsproblematiek; zelfbeeld) zijn neutraal of licht positief. Ook is de acceptatie door klasgenoten van kinderen met Downsyndroom over het algemeen niet problematisch. Ze worden echter in vergelijking met andere kinderen tegen het einde van de basisschool-periode wel minder vaak genoemd als “beste vriend”. (De Graaf, Down-Update bij nr.71)
Een hieraan gerelateerd nadeel van reguliere plaatsing is dat de reguliere school aan oudere kinderen met Downsyndroom (dit kon aangetoond worden bij tieners, maar alleen bij diegenen ouder dan veertien jaar) minder gelegenheid biedt voor de ontwikkeling van intieme symmetrische vriendschappen die belangrijk worden in de adolescentie. Dit nadeel kan wellicht opgelost worden door alle kinderen met een verstandelijke belemmering regulier te plaatsen (meer kans op een vriend met overeenkomstige vaardigheden op school). ofwel door vanaf de tienerLeeftijd in de vrije tijd uitwisseling met anderen met een belemmering te organiseren. (De Graaf, Down-Update bij nr.71)Leerlingen in inclusieve klassen vertonen verhoogde resultaten in sociale en communicatieve vaardigheden. (Hunt. Alwell, Farron¬Davis en Goetz, 1996).