Zorgkids Stelling 4:
Thema: OBS Driehoek Zorgkids
Stelling 4:
Leerkracht is eerste verantwoordelijke voor het optimale ontwikkelingsproces van elke kind in zijn/ haar klas.
Yes! Hier kun je reageren!
Plaats een reactie:
U moet ingelogged zijn om een reactie te plaatsen.
maart 3rd, 2010 at 11:31
Dit lijkt een logische stelling.
Hier kan ik het niet nalaten om niet alleen als ouder, maar ook vanuit mijn eigen vakgebied wat dingen in te brengen.
1. Allereerst is de principiële vraag: Is de leerkracht alléén verantwoordelijk of heerst er een gedeelde verantwoordelijkheid?
2. De logische vervolgvraag is dan: Wie is in de klas precies waarvoor verantwoordelijk?
Met de eerste vraag te beginnen: Volgens mij kan de leerkracht slechts verantwoordelijk zijn voor hetgeen hij in de klas doet; dus voor de kwaliteit van zijn werk GEGEVEN DE MOGELIJKHEDEN DIE DE LEEROMGEVING TOESTOND.
Ofwel: De mate waarin een leerkracht iets kan bereiken met de leerling wordt voor een belangrijk deel bepaald door de leeromgeving waarin beiden moeten zien te functioneren. ‘Mensenwerk’ noemen we dat.
En voor alle mensenwerk geldt: Naarmate de (leer)omgeving waarin leerkracht en leerling werken optimaler is, zal er meer bereikt kunnen worden.
De vraag is nu wie verantwoordelijk is voor het scheppen, instandhouden en verbeteren die leeromgeving.
Omdat meerdere leerkrachten in dezelfde leeromgeving moeten werken (op school willen we immers doorgaande leerlijnen en uitwisselbare leerkrachten hebben), kan het niet anders dan dat dit minimaal een team-aangelegenheid dient te zijn, die onder de verantwoording van de schoolleiding staat.
De consequentie is dan -volgens de gangbare managementopleidingen- ondubbelzinnig:
– Als een leerkracht niet optimaal kan functioneren, is dat niet de verantwoordelijkheid van de leerkracht maar van de schoolleiding.
– Het is de schoolleiding die verantwoordelijk is te zorgen dat het team in staat is om de verbeteringen te realiseren die nodig zijn om in de klas de gewenste kwaliteit voor álle leerlingen te leveren; dit hoort met alle mogelijk middelen gefaciliteerd én gevorderd te worden.
Als we nog een stapje verder gaan en vanuit de driehoek-gedachte de rol van de ouders erbij nemen wordt het nog iets complexer: de ouder is nu opeens mede verantwoordelijk voor een deel van de leer- en leefomgeving van een leerling.
Als ouders hebben we dus een heel belangrijke rol en kunnen niet zomaar alles bij school neerleggen (tot mijn schande moet ik erkennen daar niet altijd naar geleefd te hebben; “ik dacht lang: ieder zijn ding…”!)
In het ideale geval zorgen ouders en school samen dat de grensvlakken tussen leefwereld thuis en leeromgeving op school vloeiend in elkaar overgaan; elkaar liefst ondersteunen.
Als alles goed gaat is dat niet zo spannend, maar als een kind in een bepaalde fase -of zelfs voortdurend- extra zorg nodig heeft, wordt dit cruciaal. Stel het kind is dislecties; waarom zou je dat alleen op school oplossen en niet samen met de ouders één aanpak uitwerken waarbij je de lijn van school thuis doortrekt? Als ouders en school samen verantwoordelijkheid dragen, mag je dat dan als school niet gewoon verwachten? Of mag je als ouder niet verwachten dat school je hierbij inschakelt? We willen toch allemaal het beste voor ons kind? Ik zou dat in elk geval heel fijn vinden: Sámen dezelfde kant uit werken!
Ik zou me wel kunnen vinden in de uitspraak dat de leerkracht in deze “driehoek” de primus inter pares is: degene die dit spel coördineert. Hij volgt de leer-ontwikkeling van nabij en ziet de behoeften waarschijnlijk het eerst of in elk geval het duidelijkst; mits… er een goede basis-organisatie is en er niet teveel ruis en chaos dit beeld vertroebelen! (en nu zijn we weer terug bij de eerdere stellingen…)